System pomocy społecznej w Polsce i na świecie nie jest neutralny. Od lat działa w sposób, który wspiera tylko tych, którzy wpisują się w tradycyjny...
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez...
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Film Zanussiego zgarnął aż sześć statuetek. Za scenariusz i reżyserię (obie nagrody dla Zanussiego), za żenujący film na ważny temat, za występ poniżej talentu (dla Agnieszki Grochowskiej), za najbardziej żenującą scenę (zabawy z pejczem i męskimi prostytutkami). Do twórców filmu, z których nikt nie pojawił się na gali, popełzał również Wielki Wąż, nagroda za najgorszy film roku 2014.
Węże dla najgorszych aktorów otrzymali Borys Szyc (za rolę w filmie Dżej, dżej) i Barbara Kurdej-Szatan (Dzień dobry, kocham cię!). Wśród innych wyróżnionych znalazły się m.in. pocałunek wśród kul (Miasto 44 – jako najlepszy efekt specjalnej troski) oraz plakat reklamujący film Karol, który został świętym (najgorszy plakat).
Obce ciało to polsko-włoska produkcja opowiadająca historię pary młodych katolików, której drogę do szczęścia przecinają niewyżyte korporacyjne harpie. Film od początku wzbudzał kontrowersje – reżyser skarżył się włoskiej prasie, że „w Polsce produkcję filmu zablokowało skrajne skrzydło feminizmu”. Jednak Polski Instytut Sztuki Filmowej wyłożył na Obce ciało 2 mln 200 tys. złotych. Na fatalne recenzje Zanussi zareagował atakiem na "niekompetentnych krytyków", a prawicowe i katolickie media chwaliły jego dzieło za „opowiedzenie się za wartościami”.
- Mimo najszczerszych chęci, nie dostrzegamy w Obcym ciele obiecywanych wartości, wiarygodnej dyskusji o współczesnej Polsce i jego duchowości w obliczu krwawej korporacyjnej machiny – napisała w uzasadnieniu kapituła Węży.
Tegoroczna edycja Węży była czwartą edycją tej anty-nagrody. Stworzona na wzór amerykańskiej Złotej Maliny przez krytyka filmowego Kamila Śmiałkowskiego, swą nazwę czerpie z tytułu filmu Marka Piestraka Klątwa Doliny Węży, polsko-radzieckiego horroru przygodowego z 1987 r.
Grafika: Plakat filmowy
