Irak - Nie tylko Abu Ghraib

Irak: Nie tylko Abu Ghraib

[2006-03-20 23:58:41]

Żołnierze elitarnej jednostki sił specjalnych USA przekształcili jedną z izb tortur reżimu Saddama Husajna w tajny pokój przesłuchań, w którym bili i dręczyli więźniów - napisał poniedziałkowy "New York Times".

Tzw. Czarny Pokój był częścią przejściowego ośrodka zatrzymań w Camp Nama, gdzie mieścił się sztab jednostki zwanej Task Force 6-26. Obóz znajdował się na terenie bagdadzkiego lotniska międzynarodowego i dla wielu zatrzymanych był pierwszym przystankiem w drodze do osławionego więzienia Abu Ghraib.

Według "New York Timesa" dręczenie więźniów przybrało na sile na początku 2004 roku, kiedy żołnierze jednostki starali się wydobyć od zatrzymanych informacje o miejscu pobytu Abu Musaba Zarkawiego.

W pozbawionym okien Czarnym Pokoju zatrzymanych bito kolbami, wrzeszczano na nich i pluto im w twarz. Gdzie indziej na terenie Camp Nama więźniowie służyli za tarcze strzelnicze żołnierzom wprawiającym się w grze w paintball.

Dręczenie więźniów trwało przez pewien czas także po kwietniu 2004 roku, kiedy świat zobaczył kompromitujące zdjęcia z Abu Ghraib. Latem tego roku Camp Nama zamknięto i jednostka przeniosła się do nowej siedziby w bazie w Baladzie na północ od Bagdadu. Działania jednostki są teraz utrzymywane w jeszcze większej tajemnicy niż przed dwoma laty.

Dziennikarze "NYT" oparli swą doniesienia na rozmowach z kilkunastoma wojskowymi i cywilnymi pracownikami Pentagonu, którzy utrzymywali kontakty służbowe z z Task Force 6-26. Dziennik pisze, że wszystkim rozmówcom zapewnił anonimowość, aby uchronić ich przed przykrościami ze strony ministerstwa.

"NYT" podkreśla, że historia Obozu Nama zadaje kłam zapewnieniom Pentagonu, iż dręczenia więźniów dopuściła się mała grupa żołnierzy rezerwy wyłącznie w Abu Ghraib.

Według gazety, w ośrodku zatrzymań Camp Nama wisiały plakaty z napisem "No Blood, No Foul" ("Nie ma krwi, nie ma przewinienia"). Oznaczał on, że żołnierze mogą nie obawiać się kar, byle tylko bici przez nich więźniowie nie krwawili.

Więźniowie w Camp Nama często znikali w więziennej "czarnej dziurze", gdzie byli pozbawieni kontaktu z prawnikami i krewnymi. Przebywali tam całymi tygodniami, nie wiedząc, o co są oskarżeni.

Prawda jest taka, że nie było żadnych [obowiązujących] reguł - przyznał jeden z pracowników Pentagonu.

Waldemar Chamala

lewica.pl w telefonie

Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:

Michał Peno: Demokracja sterowana pilotem „środkowego wyborcy”

Paulina Kowalska: Pomoc socjalna? A obrączka jest?

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część druga

Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część pierwsza

Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość

Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy

Irak: Nie tylko Abu Ghraib

lewica.pl w telefonie

20 maja: